oğlumla sahilde yürüyüşe gitsek,kapı önünde otursak yürüteçe bahçede binse evimde azıcık toplu kalsaa :)
sanırım artık 2 çocuk odamız var ve salonumuz bizi terketti.bi yanımda yürüteç,karşımda oyuncaklar,diğer yanıma bakınca ıslak mendil ,pişik kremi,biberonda konsolun üstünden gözüme çarptı simdi...
henüz tek dağıtan benim oysaki,kendi de ayaklanıp oyuncakları dağıtmaya başladığında vay halime.hepsini toparlayıp ortalıktan yok ediyoruz ama birden bi memnuniyetsiz sesler çıkarmaya başlıyor.diş kaşıyıcısıyla oynar,yok istemedi ozaman minik caillousunu verelim oda olmadı top,balon,davulu,müzikli telefonu,şirini.......
herşey heryerde..
bu dağınıklık beni delirtir gibime geliyor.pek değişiklikten hoşlanmam bekarken annem evin şeklini değiştirdiğinde kadına yardım etmediğim yetmezmiş gibi 2 saatte homurdanırdım.bense herşeyi koyduğum yeri milimi milime bilirim ve hep orda kalsınlar isterim.yemek masam çok büyük olduğundan bizde salon şeklimizi bir kaç kez değiştirdikten sonra bulduk ve birdaha elleşmek istemiyorum:) ama salonumda hergün bi değişiklik.birgün belki azcık oturur içinde diye salıncağı geliyor paşanın,birgün oyuncak sepetini taşıyoruz 1-2 oyuncak kesmez diye zaten anakucağıyla yürüteç demirbaş haline geldi...
uzak olmak ne kötü,en büyük derdim..biz memleketimizde oturamadığımız için oturma odasını misafir yatakhanesi gibi döşedik.2 baza biri açılıp altından da yatak cıkıyor.3 yatak bir dolap şeklinde gelenleri yatırabildiğimiz bir odamız var.köklü değişikliği orada yapacağım sanırım.açılır koltuklar alıp orayı oturma odasına çevirip,oğlumun dağıtmasına göz yumarak salonumu eve yeniden kazandırmak arzusundayım.
şu dağınıklığa da bakın..birde ben evlendikten 2 ay sonra hamile kaldım.birkaç yıl sonra olsa evimin topluluğuna,düzenine iyice alışmış olarak bu derdim 10 a katlanırdı sanırım..
gel gelelim onun gülen yüzüne,huzuruna,mutluluğuna bin tane salon feda olsun..
bu arada günaydın :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder