kokumla uyuyan minicik bi parçam..
Hamileliğimi ilk öğrendiğim zaman doğrusu sadece hamileyim diyordum oyle bir hislere kapılmamıştım ne olup bittiğinden habersiz benim bir çocuğum olacak düşüncesinin heyecana bile henüz dönüşmediği sürekli hastaneye gidip korkarak tahliller yaptırdığım günlerdi..şimdi onu yeniden alıp içime sokasım geleceğinden habersizdim :))
Annem kıpırdadığında ne hissettin diyordu bilmem içimde bişey büyüyor ama pek bi hissim yok ona karşı henuz demiştim de bana ruhsuzsun demişti.Aras pek hareketli bir bebek değildi 7. aydan sonra karnımdaki kımıldamaları insanı heyecanlandırır hale geldi yoksa ben ruhsuz sayılmazdım.o minik kıyafetler,a o da lazım olur,netten bakalım bebek ihtiyaçları nelermiş,odasını nasıl yaptırsak ve nasıl doğurmayı düşünüyorsun sorusuna normal! doğum yapacağım dediğim günler bi anda geçiverdi..- bir ara alınanların hangileri boşa onları paylaşacağım- 38.haftadaydım sancının S si yok tabi ben artık küstüm Aras'a,gelmiyor bekletiyor diye acele ediyor bi yandan da normal doğurcam dedim-dedim ama-ben nasıl doğurcam ya :S korkusunu dile bile getirmeden bastırmaya çalışıyordum..ilk orada Aras beni anladı ve duruma el attı..
akşamüstüydü,eşim iş yerinde,karnım kasıldı sanki bi an,bir süre bekledim ama değişiklik olmadı şimdi Aras'a bakınca anlıyabiliyorum o an aldığı pozisyonu çünkü yine ağlayıp onu almamı istediği ve beklettiğim zamanlarda kendini sıkıyor poposunu dışa başını geri atarak kasıyor..Aradım Ünal'ı geldi hastaneye gittik nst bağladılar hemen kalp atışları bir süre duyulmadı hemşire epey o cihazla karnımda aradı durdu derken duyuldu ama yavaşlamıştı sonra normale döndü gibi,muayene edeceğiz dediler korktuğum başıma gelmişti derken o anı da atlattık gitti.Bir saat nst de kaldım kalp atışları bi ara yavaşlıyor sonra düzeliyordu.doktor hastanede kalmamı yavaşlamanın arttığı zaman hemen sezeryanla alacaklarını aksi halde sabah erkenden ameliyata alacaklarını söyledi.kalmadım hastanede kendini kasınca anlayabiliyorum gelirim hemen dedim zaten saat geç olmuştu 6-7 saat sonra hastaneye geri gelecektim,Hemşire de madem gitmek istiyorsun git ben burada olacağım hemen gelirsin doktoru ararız deyince eve döndük..Abdestimi aldım,kuran okudum -insan ürküyor tabi-Allah'a bir kez daha çocuğumu sağlıklı ve sağlıkla kucağıma almamı nasip etmesi için dua ettim..
Sağlıkla geldi oğlumuz.Sanırım anlamıştı annem doğuramayacak panik yapıyor bu işe bir el atayım dedi ve geliverdi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder